<$BlogRSDURL$>

Tuesday, March 27, 2007

Orðrétt
"Ég hef ekkert á móti fituhlunkum og satt best að segja tel ég vera dulin tengs milli spiksöfnunar og húmors en dæmi hver fyrir sig. Hins vegar fara gráthlussur (feitt fólk sem grenjar yfir þyngd sinni) mikið í taugarnar á mér rétt eins og sjómenn sem eru alltaf að tala um hversu ömurlegt það sé að vera úti á sjó og tími sé komin til þess að hætta en gera aldrei neitt í því.
Ég var að ræða þetta við gildmenni sem setti upp hin alræmda spiksvip og sagði "Ef það er svona auðvelt að hætta ósóma, hvers vegna hættir þú þá ekki að taka í vörina?" Þetta eru rök sem mikið af fitunar fólki notar sem mótrök.

Það mætti dæma mig ef í 1. lagi ég væri alltaf vælandi yfir því að geta ekki hætt tóbakssulli. Í 2. lagi er ég ekki komin með nein einkenni af tóbakslíferni mínu en tek fram að þau munu koma. Fyrr eða síðar. En fólk sem er of feitt og vælir yfir því er farið að þjást og það eitt ætti að vera nóg til þess að taka sig á. Ég fer ekki til horkripplings sem er að úða í sig sælgæti og segi "ef þú borðar mikið meira af þessu verðuru feit grenjuskjóða" Vandamálið er ekki komið alveg eins vandamálin sem fylgja langvarandi reykingum eru ekki komin fram hjá 23 ára reykingamanni/konu."
- Þorsteinn Jónínuson, a.k.a Steini Sleggja, á bloggi sínu þann 13. febrúar 2007.

This page is powered by Blogger. Isn't yours?